Terapia logopedyczna dzieci i młodzieży

Stymulowanie rozwoju mowy dzieci może przyjmować różne formy, w zależności od tego, jaki obierany jest cel postępowania logopedycznego. Celem głównym jest usprawnienie umiejętności komunikacyjnych. Cele szczegółowe wyznacza się po przeprowadzeniu wywiadu oraz  szczegółowej diagnozy i uważnej obserwacji klinicznej. Mogą dotyczyć 

Terapię logopedyczną dedykuje się osobom przejawiającym zróżnicowane trudności, m.in.: opóźniony rozwój mowy, zaburzenia ze spektrum autyzmu, dyslalia (wady wymowy), afazja, dyspraksja, dysglosja, niepłynność mowy. Profilaktyka logopedyczna obejmuje działania zapobiegające pojawienie się wad wymowy, zaburzeń mowy bądź też ich pogłębienie. Logopedia artystyczna to precyzowanie wymowy, doskonalenie dykcji, bardzo często łączona z takimi dziedzinami, jak recytacja, teatr. 

 W czasie terapii można się spotkać z następującymi formami i metodami pracy:

• techniki metody neurobiologicznej: Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania, programowanie języka, stymulacja: ręki dominującej, zabawy, pamięci, funkcji słuchowych, wzrokowych, motorycznych, lewopółkulowych, wielozmysłowe poznanie, gesty wizualizacyjne, ćwiczenia myślenia przyczynowo-skutkowego i przez analogię, kategoryzacja, dziennik wydarzeń, logoterapia.
• ćwiczenia słuchu fonemowego, rozpoznawania i różnicowania dźwięków mowy, ćwiczenia logorytmiczne
• rehabilitacja traktu ustno-twarzowego - usprawnianie pracy mięśni uczestniczących w procesach niezbędnych do prawidłowej artykulacji
• elektrostymulacja logopedyczna - terapia, będąca uzupełnieniem postępowania logopedycznego. Polega na stymulacji mięśni oraz nerwów prądem zmiennym, przy pomocy specjalistycznego elektrostymulatora z elektrodami. Najczęściej wykonywana jest elektrostymulacja języka i podniebienia, ale dodatkowo stymulowane są mięśnie mimiczne twarzy, uczestniczące w procesach artykulacyjnych oraz fizjologicznych
• ćwiczenia funkcji prymarnych (między innymi: ssania, żucia, połykania, ćwiczenia oddechowe)
• ćwiczenia emisji głosu - nauka prawidłowego toru oddychania, podparcia oddechowego, fonacji (ćwiczenia głosowe)
• sylabowa nauka czytania, zgodna z tokiem rozwoju mowy dzieci od pierwszych lat życia: samogłosek, wykrzyknień, wyrażeń dźwiękonaśladowczych, a następnie sylab, wyrazów i zdań, według zasady: powtarzanie – rozumienie – nazywanie – rozpoznawanie
• logopedyczne bajki terapeutyczne - rozwijanie pamięci werbalnej, umiejętności aktywnego słuchania tekstu, rozumienia treści wypowiedzi, społecznych sytuacji komunikacyjnych.
  
  

Program terapii logopedycznej jest konstruowany indywidualnie, z uwzględnieniem potrzeb i możliwości osoby rozpoczynającej terapię.

Zdarza się tak, że logopeda wskazuje na konieczność skonsultowania się z innym specjalistą, np. audiologiem, larynologiem, terapeutą SI, ortodontą, psychologiem. Wynika to z tego, iż zakres ich pracy jest kluczowy dla efektywności terapii mowy. Współpraca między członkami zespołu specjalistów prowadzących dziecko jest równie ważna.